هفتصد سال تاریخ در بنایی واقع در شش کیلومتری غرب اصفهان در جادهی
نجفآباد، روستای «کارلادان» که از سالها پیش، هر روز در مقابل چشم چند صد
نفر از علاقهمندان برای لحظاتی به رقص درمیآمد، گویا قرار است برای
همیشه ساکن بماند.
رییس پژوهشکدهی هنر و معماری در اصفهان دربارهی منار جنبان به خبرنگار
ایسنا توضیح داد: هرچند مقبرهی «عمو عبدالله» به مناره نیازی نداشت، اما
دانشمندان دورهی صفوی با ساختن دو مناره در اطراف این آرامگاه، نخستین
تلاشهای خود را برای ایجاد یک سازهی ضد زلزله به کار گرفتند. خاصیت این
سازه این بود که با حرکت یک مناره، منارهی دیگر و همهی بنا با تکان
میخورد.
حمید مظاهری تهرانی دربارهی نحوهی تکان خوردن منارههای منار جنبان،
اظهار کرد: در آسمانخراشهایی که ارتفاع زیادی دارند و زلزله روی آنها
تأثیر زیادی میگذارد، با کار گذاشتن پاندول در مرکز ثقل ساختمان، مانند
پاندولهای ساعت در سایزهای بسیار بزرگتر، حرکت باد یا نوسانات و ارتعاشات
زلزله را خنثی میکنند، بهعنوان مثال، وقتی زلزله ساختمان را به سمت چپ
میبرد، پاندول آن را به سمت راست حرکت میدهد و این اتفاق باعث جلوگیری از
تخریب بنا میشود.
او افزود: هرچند استفاده از این علم از چند سال پیش در ساختمانهای بسیار
مرتفع کشورهای اروپایی رایج شده است، ولی در دورهی صفوی در ساخت منارههای
منار جنبان از این علم استفاده شد. در این بنای تاریخی با انجام محاسبات
دقیق و استفاده از کلافهای چوبی در بالا و پایین بنا، تلاش شده است بنا در
مقابل هر نوع ارتعاش و نوسانی مقاوم کند.
برای مشاهده فیلم ها و مشخصات سازه به ادامه مطلب بروید